راه حل‌هایی برای درمان دیابت درآینده
9 مارس 2017- محققان دانشگاه آلبرتا دریافتند که تغذیه‌ی موشهای چاق با رسوراترول به مدت 6 هفته ترکیب باکتریهای روده ای این حیوانات را تغییر داده و سبب بهبود تحمل گلوکز می‌شود. دانشمندان در آزمایش دوم، مدفوع موشهای تغذیه شده با رسوراترول را به موشهای چاق مقاوم به انسولین پیوند زدند و اثرات بسیار چشمگیر و سریعی را در بهبود کنترل قند خون در این حیوانات مشاهده نمودند.
پرفسور Jason Dyck متخصص اطفال در دانشگاه آلبرتا از مدتها پیش به خواص مفید رسوراترول به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی که توسط برخی از گیاهان برای مقابله با استرس‌های زیست محیطی تولید می‌شود، توجه داشته و سالهای زیادی به مطالعه‌ی این ترکیب طبیعی و خواص بالقوه‌ی این ماده برعملکرد ورزشی، کاهش فشارخون و سلامت قلب پرداخته است. در تحقیق اخیر، پرفسور Dyck و همکارانش کشف کردند که رسوراترول درمانی بالقوه برای دیابت محسوب می‌شود.
مطالعات بر روی بیماران چاق تحت درمان با رسوراترول نشان داده است که این ماده در کاهش مقدار قند خون این افراد موثر است، اما با کمال تعجب غلظت رسوراترول در خون این افراد بسیار پایین است، بر اساس این نتایج، سوالی که در ذهن دانشمندان ایجاد شد اینست که مکانیسم عملکرد رسوراترول چیست؟
در یک مطالعه‌ی جدید که در مجله‌ی Diabetes منتشر شد، محققان دانشگاه آلبرتا به بررسی تأثیر رسوراترول بر جمعیت باکتریها یا میکروبیوم روده ی موشهای چاق پرداخته و متوجه شدند که تغذیه‌ی موشهای چاق با رسوراترول به مدت 6 هفته موجب تغییر آرایش باکتریایی روده و بهبود تحمل گلوکز آنها می‌شود.
دانشمندان برای بررسی دقیق‌تر و کسب اطلاعات بیشتر در مورد این تأثیرات، آزمایش دومی را انجام دادند در این آزمایش موشهای سالم به مدت 8 هفته با رسوراترول تغذیه شدند. سپس مدفوع آنها گردآوری و به موشهای چاق مقاوم به انسولین پیوند شد. نتایج پیوند مدفوع بسیار حیرت انگیز بود و تأثیرات سریع و شدیدی را نسبت به درمان خوراکی با رسوراترول ارائه نمود.
پرفسورDyck گفت: باید چیزی در مدفوع این حیوانات باشد که بسیار قوی‌تر و موثرتر از خود رسوراترول عمل می کند، ما شاهد کاهش مقدار قند خون و رسیدن به مقدار طبیعی پس از گذشت 2 هفته از پیوند مدفوع بودیم.
پرفسور Dyck گفت: ما در ابتدا مطمئن نبودیم که آیا پیوند مدفوع موجب تغییر میکروبیوم در موش می‌شود و یا اینکه مدفوع حامل متابولیتی از رسوراترول است که چنین تأثیراتی را بر جا می‌گذارد اما اکنون متقاعد شدیم که تغییر چشمگیری که حاصل شده است در حقیقت نتیجه ی وجود متابولیت یا متابولیت های ناشناخته در مدفوع است.
او افزود: من معتقدم که چیز دیگری در مدفوع وجود دارد که باعث بهبود هموستازی گلوکز در موشهای چاق می‌شود، ما در تلاش هستیم که این متابولیت ناشناخته را از مدفوع جدا کنیم و امیدواریم که با استفاده از آن درمانهای جدیدی را برای اختلالات هموستازی گلوکز در چاقی بیابیم.
پرفسور Dyck گفت: برای من این نتایج بسیار هیجان انگیز است، اگر ما بتوانیم مولکول کوچکی که مسئول این تأثیرات مفید است را در مدفوع شناسایی کنیم، می‌توانیم بسرعت آنرا بر روی انسان آزمایش نماییم.
محققان معتقدند که این یافته‌ها درهای جدیدی را برای ابداع درمان دیابت در آینده گشوده است، دکتر دایک البته گفت: روشن است که مدت زمان زیادی تا دستیابی به نتیجه‌ی مطلوب زمان لازم است و نیاز به تلاش گسترده‌ای برای یافتن یک مولکول در این مخلوط داریم. شاید یک ترکیب و شاید ترکیبی از 4 یا 5 و یا حتی صدها ماده مسئول بروز چنین تاثیری باشند که هم اکنون ما از آن اطلاعی نداریم، اما درصدد یافتن آن هستیم.
منبع و سایت خبر:
Diabetes, 2017; 66 (2): 418 DOI: 10.2337/db16-0680
www.sciencedaily.com/releases/2017/03/170309132321.htm